گواشا:

گواشا (Guasha) در زبان چینی به معنی خراش دادن پوست تا حد ایجاد سرخی است و اصطلاحا به نوعی ماساژ پوست چرب شده توسط ابزاری با لبه صیقلی اطلاق می شود که در طب سنتی چینی کاربرد ویژه ای دارد. در این روش، ابتدا پوست منطقه مورد نظر با روغن هایی که اثر درمانی دارند آغشته می شود. معمولا برای این کار از یک روغن پایه به عنوان حامل و مخلوطی از چند روغن با اثر درمانی خاص استفاده می شود. نوع روغن های درمانی بر اساس مشکل اصلی بیمار و ویژگی های طبیعی بدن او انتخاب می شود. شایعترین روغن های مورد استفاده روغن بادام، کنجد، آفتابگردان، زیره، زنجبیل، دارچین، اصطوخودوس، گل سرخ، گل مریم، زرده تخم مرغ و … هستند. سپس پوست چرب شده در مسیر های ویژه ای با کمک وسایل ویژه ای ماساژ داده می شود. وسیله مورد استفاده به صورت سنتی از شاخ بوفالو، گاو یا سایگا (پستانداری در حال انقراض از خانواده نشخوارکنندگان) تهیه می شده است. امروزه ابزار های سنگی، چوبی یا پلاستیکی برای این منظور به کار گرفته می شوند.

گواشا با افزایش جریان خون منطقه ای و کمک به روان سازی خون و چی (Qi) در مسیر های ویژه (مریدین ها) به درمان بیماریهایی مانند اسپاسم عضلانی، درد های مهره ای، میگرن، چین و چروک و افتادگی گونه و شکم کمک شایانی می کند. همچنین این روش درمانی در سم زدایی (Detoxification) و آرام سازی (Relaxation) نیز کاربرد دارد.

پس از درمان ممکن است برای چند ساعت تا چند روز در محل درمان سرخی یا کبودی به وجود بیاید که این عارضه معمولا بی درد بوده و خود به خود از بین می رود. در حالی که اثر درمانی آن تا مدت ها پایدار است.